Τα παιδιά που γεννιούνται από μητέρες που έχουν ήδη αποκτήσει δίδυμα, τείνουν να είναι βαρύτερα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Biology Letters.
Τα παιδιά που γεννιούνται από μητέρες που έχουν ήδη αποκτήσει δίδυμα, τείνουν να είναι βαρύτερα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Biology Letters.
Η μελέτη του εξελικτικού βιολόγου Ίαν Ρίκαρντ από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ στη Μ.Βρετανία δίνει μια εξήγηση στην ύπαρξη των πολύδυμων κυήσεων, παρά το γεγονός ότι έχουν ως αποτέλεσμα μικρότερα σε μέγεθος και βάρος νεογνά.
Η έρευνα βασίστηκε σε στοιχεία 40 ετών που είχαν συλλεχθεί από την Γκάμπια, όπου η εποχιακή διαθεσιμότητα των τροφίμων ποικίλει σημαντικά.
Όταν τα τρόφιμα είναι λιγοστά, οι δίδυμες κυήσεις είναι επικίνδυνες τόσο για την μητέρα, όσο και για τα έμβρυα, αλλά η μελέτη απαντά στο ερώτημα, γιατί παρά το γεγονός αυτό, τα δίδυμα τείνουν να είναι κληρονομική υπόθεση.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι για να υπάρξει το γονίδιο της «δίδυμης κύησης», θα πρέπει να συνεπάγεται και κάποια πλεονεκτήματα για τον φορέα του, παρά την επικινδυνότητα της κατάστασης.
Παγκοσμίως, μόλις 13 στα 1.000 βρέφη είναι δίδυμα, αν και το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Διαχρονικά οι επιστήμονες που προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο των δίδυμων κυήσεων, βασίζονται σε λίγα διαθέσιμα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί σε τμήματα του πλανήτη όπου τα ποσοστά γεννήσεων είναι υψηλότερα, και άρα καταγράφονται περισσότερες δίδυμες γεννήσεις.
Ο Δρ Ρικαρντ αξιοποίησε αυτή την ευκαιρία μελετώντας την βάση δεδομένων που αφορούσε την Γκάμπια, όπου είχαν συμπεριληφθεί στοιχεία όχι μόνο για το σωματικό βάρος γέννησης 1.900 βρεφών που είχαν γεννηθεί από 700 μητέρες, αλλά και τον αριθμό των δίδυμων γεννήσεων.
Αναλύοντας τα δεδομένα που αφορούσαν μια περίοδο 40 ετών, ο Δρ Ρικαρντ διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που είχαν αποκτήσει δίδυμα, αποκτούσαν εκ των υστέρων και βαρύτερα μη δίδυμα παιδιά, δηλαδή με βάρος 100 γραμμάρια μεγαλύτερο.
Η διαφορά στο σωματικό βάρος μεταξύ των μητέρων που είχαν δίδυμα και των άλλων γυναικών, δεν ίσχυε όταν η τροφή ήταν δυσεύρετη.
«Γνωρίζαμε εδώ και αρκετό καιρό, ότι αν ένα έμβρυο διανύσει το πρώτο τρίμηνο της κυοφορίας σε περίοδο του έτους μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου, τότε τείνει να έχει χαμηλότερο σωματικό βάρος γέννησης», εξηγεί ο ερευνητής.
Η απόκτηση δίδυμων μπορεί να είναι απλώς ένα «δευτερεύον αποτέλεσμα» της φυσιολογικής διαδικασίας που επιδρά στο σωματικό βάρος γέννησης. Πάντως ο επιστήμονας τονίζει ότι η παρατήρηση αυτή, αφορά τον συγκεκριμένο πληθυσμό γυναικών και παιδιών, και ίσως δεν ισχύει σε άλλες ομάδες ατόμων από άλλες χώρες.
Υποψιάζεται πάντως ότι η ορμόνη IGF που έχει ήδη συσχετιστεί με το σωματικό βάρος των ανθρώπων, μπορεί να παίζει ρόλο για το προαναφερόμενο πρότυπο σωματικού βάρους. Για παράδειγμα, στα βοοειδή τα επίπεδα της IGF τείνουν να είναι σχεδόν διπλάσια στις αγελάδες που αποκτούν δίδυμα μοσχάρια και στα ποντίκια η αυξημένη παρουσία της ορμόνης σχετίζεται με την απόκτηση μεγαλύτερων απογόνων.
Η μελέτη του εξελικτικού βιολόγου Ίαν Ρίκαρντ από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ στη Μ.Βρετανία δίνει μια εξήγηση στην ύπαρξη των πολύδυμων κυήσεων, παρά το γεγονός ότι έχουν ως αποτέλεσμα μικρότερα σε μέγεθος και βάρος νεογνά.
Η έρευνα βασίστηκε σε στοιχεία 40 ετών που είχαν συλλεχθεί από την Γκάμπια, όπου η εποχιακή διαθεσιμότητα των τροφίμων ποικίλει σημαντικά.
Όταν τα τρόφιμα είναι λιγοστά, οι δίδυμες κυήσεις είναι επικίνδυνες τόσο για την μητέρα, όσο και για τα έμβρυα, αλλά η μελέτη απαντά στο ερώτημα, γιατί παρά το γεγονός αυτό, τα δίδυμα τείνουν να είναι κληρονομική υπόθεση.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι για να υπάρξει το γονίδιο της «δίδυμης κύησης», θα πρέπει να συνεπάγεται και κάποια πλεονεκτήματα για τον φορέα του, παρά την επικινδυνότητα της κατάστασης.
Παγκοσμίως, μόλις 13 στα 1.000 βρέφη είναι δίδυμα, αν και το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Διαχρονικά οι επιστήμονες που προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο των δίδυμων κυήσεων, βασίζονται σε λίγα διαθέσιμα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί σε τμήματα του πλανήτη όπου τα ποσοστά γεννήσεων είναι υψηλότερα, και άρα καταγράφονται περισσότερες δίδυμες γεννήσεις.
Ο Δρ Ρικαρντ αξιοποίησε αυτή την ευκαιρία μελετώντας την βάση δεδομένων που αφορούσε την Γκάμπια, όπου είχαν συμπεριληφθεί στοιχεία όχι μόνο για το σωματικό βάρος γέννησης 1.900 βρεφών που είχαν γεννηθεί από 700 μητέρες, αλλά και τον αριθμό των δίδυμων γεννήσεων.
Αναλύοντας τα δεδομένα που αφορούσαν μια περίοδο 40 ετών, ο Δρ Ρικαρντ διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που είχαν αποκτήσει δίδυμα, αποκτούσαν εκ των υστέρων και βαρύτερα μη δίδυμα παιδιά, δηλαδή με βάρος 100 γραμμάρια μεγαλύτερο.
Η διαφορά στο σωματικό βάρος μεταξύ των μητέρων που είχαν δίδυμα και των άλλων γυναικών, δεν ίσχυε όταν η τροφή ήταν δυσεύρετη.
«Γνωρίζαμε εδώ και αρκετό καιρό, ότι αν ένα έμβρυο διανύσει το πρώτο τρίμηνο της κυοφορίας σε περίοδο του έτους μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου, τότε τείνει να έχει χαμηλότερο σωματικό βάρος γέννησης», εξηγεί ο ερευνητής.
Η απόκτηση δίδυμων μπορεί να είναι απλώς ένα «δευτερεύον αποτέλεσμα» της φυσιολογικής διαδικασίας που επιδρά στο σωματικό βάρος γέννησης. Πάντως ο επιστήμονας τονίζει ότι η παρατήρηση αυτή, αφορά τον συγκεκριμένο πληθυσμό γυναικών και παιδιών, και ίσως δεν ισχύει σε άλλες ομάδες ατόμων από άλλες χώρες.
Υποψιάζεται πάντως ότι η ορμόνη IGF που έχει ήδη συσχετιστεί με το σωματικό βάρος των ανθρώπων, μπορεί να παίζει ρόλο για το προαναφερόμενο πρότυπο σωματικού βάρους. Για παράδειγμα, στα βοοειδή τα επίπεδα της IGF τείνουν να είναι σχεδόν διπλάσια στις αγελάδες που αποκτούν δίδυμα μοσχάρια και στα ποντίκια η αυξημένη παρουσία της ορμόνης σχετίζεται με την απόκτηση μεγαλύτερων απογόνων.
ΠΗΓΗ:health.in.gr