Νορβηγοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ίσως προκαλείται από μια «παράξενη» επίθεση που δέχεται ο οργανισμός από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Νορβηγοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ίσως προκαλείται από μια «παράξενη» επίθεση που δέχεται ο οργανισμός από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης έχει κατά καιρούς προκαλέσει επιστημονικές διαμάχες καθώς δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί τα αίτιά του, ενώ δεν υπάρχει και θεραπεία.
Η μικρή νορβηγική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο PLoS One, έδειξε ότι ένα αντικαρκινικό φάρμακο που καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, ανακουφίζει την συμπτωματολογία της πάθησης σε ορισμένους ασθενείς.
Οι ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Haukeland» στο Μπέργκεν είχαν ήδη παρατηρήσει από το 2004 ότι η θεραπεία μιας ασθενούς με λέμφωμα Hodgkin (καρκίνος των λευκών αιμοσφαιρίων του αίματος) ανακούφιζε και τα συμπτώματα του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.
Βασιζόμενοι σ’ αυτή την παρατήρηση, οι ερευνητές μελέτησαν ομάδα 30 πασχόντων από το σύνδρομο. Οι μισοί πήραν δύο δόσεις του αντικαρκινικού σκευάσματος Rituximab, το οποίο εξαλείφει ένα τύπο των λευκών αιμοσφαιρίων, ενώ οι άλλοι μισοί πήραν εικονική θεραπεία.
Στην ομάδα παρέμβασης, το 67% ανέφερε βελτίωση στον δείκτη της κόπωσης, ενώ μόνο το 13% της ομάδας ελέγχου ανέφερε παρόμοια βελτίωση.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, η ανταπόκριση στο σκεύασμα ποίκιλε: από καμία, μέτρια έως δραματική ανακούφιση της συμπτωματολογίας, συνολικά.
«Δύο ασθενείς πέτυχαν πλήρη ύφεση χωρίς επανεμφάνιση των συμπτωμάτων και η ζωή τους άλλαξε δραστικά», υπογραμμίζεται στο άρθρο του PLoS One.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα λεμφοκύτταρα (τύπος λευκών αιμοσφαιρίων) παράγουν ένα αντίσωμα που επιτίθεται στον οργανισμό. Το αντικαρκινικό σκεύασμα εξαλείφει τα λεμφοκύτταρα και σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται «επανεκκίνηση» του ανοσοποιητικού συστήματος. Πάντως σε ορισμένους ασθενείς τα συμπτώματα κόπωσης επανήλθαν όταν ο οργανισμός άρχισε και πάλι να παράγει λεμφοκύτταρα.
«Το γεγονός ότι οι ασθενείς ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία, βελτιώθηκε η γνωστική τους λειτουργία, η κόπωση και ο πόνος, μας κάνει να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε κοντά στον εντοπισμό των κεντρικών μηχανισμών του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης», καταλήγουν οι ερευνητές.
Η ίδια επιστημονική ομάδα ερευνά τώρα την επίδραση των διαφόρων δόσεων και ποσοτήτων του σκευάσματος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, κι αν το προαίσθημά τους επιβεβαιωθεί θα δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα ως προς τον ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος και κατά πόσο είναι εφικτός ο σχεδιασμός ενός τεστ για την διάγνωση του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης.
ΠΗΓΗ:health.in.gr