Ο κολικός του νεφρού είναι ένα σύμπτωμα το οποίο οι περισσότεροι αναγνώστες το έχουν βιώσει ή έχουν κάποιο άτομο του άμεσου περιβάλλοντος τους με παρόμοια εμπειρία. Είναι μία εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από πόνο «σαν μαχαιριά» ο οποίος ξεκινά από την περιοχή του νεφρού...
Τι είναι ο κολικός του νεφρού;
Ο κολικός του νεφρού είναι ένα σύμπτωμα το οποίο οι περισσότεροι αναγνώστες το έχουν βιώσει ή έχουν κάποιο άτομο του άμεσου περιβάλλοντος τους με παρόμοια εμπειρία. Είναι μία εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από πόνο «σαν μαχαιριά» ο οποίος ξεκινά από την περιοχή του νεφρού και συνήθως κατέρχεται από το πλάγιο κοιλιακό τοίχωμα και μπορεί να καταλήγει στα εξωτερικά γεννητικά όργανα του ασθενούς.
Ο πόνος αυτός δεν είναι συνεχής αλλά χαρακτηρίζεται από υφέσεις και εξάρσεις. Η διάρκεια του μπορεί νa είναι από μερικά λεπτά μέχρι ακόμα και λίγες ημέρες. Μπορεί να συνοδεύεται από τάση προς εμετό ή εμετό, ανορεξία, ή ρίγος.
Ποια είναι η κυριότερη αιτία του κολικού
Η κυριότερη αιτία του κολικού είναι η λιθίαση του ουροποιητικού συστήματος. Συνήθως προκαλείται από μικρούς λίθους, τόσο μικρούς οι οποίοι δεν εντοπίζονται με τα συνήθη απεικονιστικά μέσα όπως ακτινογραφία ή υπέρηχος. Μία μεγάλη πέτρα σπάνια προκαλεί κολικό αλλά είναι πιο επικίνδυνη για μόνιμη βλάβη στα νεφρά η αλλού. Μια μικρή πέτρα ενώ αυτή κάθε αυτή δεν είναι συνήθως επικίνδυνη μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη. Αυτές οι πέτρες σε μικροσκοπικό επίπεδο είναι πολύ κοφτερές και τραυματικές για το ουροποιητικό σύστημα χωρίς όμως να είναι βλαπτικές απώτερα. Άλλες αιτίες είναι οι συγγενείς ή επίκτητες στενώσεις του ουρητήρα, και η πίεση του ουρητήρα (τα σωληνάκια που ενώνουν τα νεφρά με την ουροδόχο κύστη) από παρακείμενα όργανα.
Πως δημιουργείται ο πόνος του κολικός του νεφρού;
Ο πόνος στην περίπτωση αυτή δημιουργείται με δύο τρόπους. Πρώτον η πέτρα κατεβαίνοντας από το νεφρό στην ουροδόχο κύστη προκαλεί τραυματισμούς του τοιχώματος του ουρητήρα με αποτέλεσμα τον έντονο πόνο λόγω του σπασμό αυτού, και δεύτερον η πέτρα προκαλεί πόνο στο νεφρό λόγω διάτασης αυτού από απόφραξη του ουρητήρα.
Είναι επικίνδυνος ο κολικός του νεφρού;
Πρέπει αν γίνει κατανοητό ότι ο κολικός του νεφρού δεν είναι νόσος αλλά σύμπτωμα. Έτσι είναι απλώς ένας πόνος ο οποίος αν και συνήθως πολύ οξύς δεν αποτελεί αυτός κάθε αυτός επικίνδυνο συμβάν για τον ασθενή. Ο ουρολόγος αντίθετα μετά την αντιμετώπιση του πόνου πρέπει προβεί στις απαραίτητες εκείνες εξετάσεις οι οποίες θα διαγνώσουν την αιτία του κολικού.
Ποιες είναι οι εξετάσεις που πρέπει αν κάνουμε στον κολικό του νεφρού;
Αν πρόκειται για το πρώτο κολικό του ασθενούς τότε οι μόνες εξετάσεις που είναι απαραίτητες είναι κλινική εξέταση από τον ουρολόγο, η απλή ακτινογραφία κοιλίας, και μια γενική εξέταση ούρων. Δεν χρειάζονται παραπάνω εξετάσεις στην φάση αυτή γιατί πολλές φορές ο πρώτος είναι και ο τελευταίος κολικός στην ζωή ενός ασθενούς, αλλά και γιατί η αιτία συνήθως είναι όπως είπαμε μια μικροσκοπική πέτρα η οποία δεν ανιχνεύεται. Αν όμως οι κολικοί επαναλαμβάνονται τότε τα πράγματα αλλάζουν και οι εξετάσεις που κάποιος πρέπει να κάνει είναι πολλές, και μερικές φορές επεμβατικής φύσης.
Ποια είναι η θεραπεία του κολικού του νεφρού;
Ο πρώτος σκοπός του ουρολόγου είναι να απαλύνει ή αν είναι δυνατόν να εξαλείψει τελείως τον πόνο που αισθάνεται ο ασθενής. Αυτό γίνεται με παυσίπονα-αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως (π.χ. Voltaren), σπασμολυτικά (π.χ.Buscopan) τα οποία χορηγείται είτε σε μορφή ένεσης, είτε υπόθετου, είτε χαπιών. Επειδή όμως ο κολικός του νεφρού συνοδεύεται σχεδόν πάντα από στομαχικές διαταραχές (π.χ. τάση προς εμετό) καλό είναι να αποφεύγουμε την χρήση χαπιών στην φάση του πόνου, και να προτιμούμε την εναίσιμη μορφή ή τα υπόθετα, τα οποία έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα. Επίσης ο ασθενής είναι καλό είναι να πίνει αρκετά νερά, κατά προτίμηση όχι στην οξεία φάση του άλγους, και προσπαθεί να κινείται.
Υπάρχει τρόπος να αποτρέψουμε την εμφάνιση ή την επανάληψη του κολικού?
Δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κολικού του νεφρού οφείλονται σε λιθιάσεις, είναι επόμενο ότι πρέπει να καταναλώνουμε αρκετά νερά (2 με 3 λίτρα ημερησίως) και πιθανώς να κατά φύγουμε και σε άλλα μέσα όπως η δίαιτα και η φαρμακευτική θεραπεία, ανάλογα με τις οδηγίες του θεράποντα ουρολόγου.
ΠΗΓΗ: healthierworld.gr