Νέες ενδείξεις για τις βλαβερές συνέπειες της καθιστικής ζωής προκύπτουν από νέα αμερικανική έρευνα...
Νέες ενδείξεις για τις βλαβερές συνέπειες της καθιστικής ζωής προκύπτουν από νέα αμερικανική έρευνα.
Έρευνες υποδεικνύουν ότι άνθρωποι που κάθονται για μεγάλες περιόδους κάθε μέρα αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη, καρδιακή προσβολή, ακόμα και ορισμένα είδη καρκίνου.
Τώρα νέα έρευνα ανακαλύπτει ότι η έντονα καθιστική ζωή μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο χρόνιας νεφρικής νόσου, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
Οι γυναίκες που ανέφεραν ότι περνούσαν λιγότερες από 3 ώρες την ημέρα καθισμένες είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο σε σύγκριση με γυναίκες που ανέφεραν ότι περνούσαν περισσότερες από 8 ώρες την ημέρα στην καρέκλα τους.
Η παρατεταμένη καθιστική ζωή φάνηκε επίσης να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νεφρικής νόσου στους άντρες, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Η τακτική σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα για 30 λεπτά συνδεόταν με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης νεφρικής νόσου στους άντρες αλλά όχι στις γυναίκες.
Ο ερευνητής Thomas Yates, δήλωσε ότι το εύρημα υποδεικνύει ότι η άσκηση για να εξουδετερωθεί η αρνητική επίδραση της παρατεταμένης καθιστικής ζωής μπορεί ενδεχομένως να είναι πιο αποτελεσματική στους άντρες. Μπορεί να είναι πιο σημαντικό για τις γυναίκες να αποφεύγουν να κάθονται για μεγάλες περιόδους, αρχικά.
Η έρευνα περιέλαβε περίπου 6.000 ενήλικες που έδωσαν πληροφορίες σχετικά με το χρόνο που περνούν καθήμενοι καθημερινά και την ποσότητα μέτριας έως έντονης άσκησης.
Άνθρωποι που κάθονταν λιγότερο είχαν το χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας νεφρικής νόσου άσχετα από το αν ασκούνταν τακτικά ή ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Η έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘American Journal of Kidney Diseases’, είναι η πρώτη που εξετάζει την επίδραση παρατεταμένης καθιστικής ζωής στη χρόνια νεφρική νόσο.
Ενισχύει επίσης τις ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι ο τρόπος ζωής παίζει σημαντικό ρόλο στη νεφρική νόσο και ότι η καθιστική ζωή έχει αρνητική επίδραση στην υγεία γενικά, δήλωσε ο Yates.
Πηγές: ‘American Journal of Kidney Diseases’, iatronet.gr