Για τις περισσότερες γυναίκες η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος προετοιμασίας για την άφιξη του παιδιού-ειδικά εάν είναι το πρώτο- είναι όμως και μια περίοδος μεγάλων αλλαγών στο σώμα τους.
Η εμφάνιση ή η επιδείνωση ήδη υπαρχοντων κιρσών και ευρυαγγειών αποτελεί ένα πρόβλημα που μοιράζονται πολύ συχνά οι έγκυες γυναίκες.
Ακολουθώντας ορισμένες απλές συμβουλές είναι δυνατόν να περιορίσουμε σημαντικα τη δημιουργία τών κιρσών και να απαλυνουμε τα συμπτώματα τους κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η ανάπτυξη των κιρσών σε αυτη την περίοδο οφείλεται στη σημαντική μεταβολή του επιπέδου ορμονών, στην αύξηση του όγκου αίματος και της πίεσης που ασκείται στις φλέβες της πυέλου από τη διογκωμενη μήτρα.
Το αποτέλεσμα είναι να προκαλούν όχι μόνο αισθητικό πρόβλημα, αλλά και συχνά ενοχλήματα όπως πόνο, βάρος. κούραση και πρήξιμο στα πόδια. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως επιδεινώνονται μετά από παρατεταμένη ορθοστασία και όταν κάνει ζέστη.
Οι κιρσοί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να εμφανιστούν επίσης στα χείλη του αιδοίου και την πύελο προκαλώντας πόνο στο βάδισμα, ή κατά τη διάρκεια σεξουαλικής επαφής ενοχλήσεις στον κόλπο.
Οι κιρσοί και οι ευρυαγγείες που δημιουργούνται μπορεί να είναι παροδικοί και να εξαφανιστούν μέσα στο πρώτο τρίμηνο μετά τον τοκετό. Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως, ειδικά εάν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση και διαδοχικές κυήσεις, ίσως παραμείνουν και χρειαστούν ειδική θεραπεία.
Μικρές αλλαγές του τρόπου ζωής και η εκτέλεση ορισμένων συμβουλών όσο είστε έγγυος είναι δυνατόν να βελτιώσουν σημαντικά τα συμπτώματά σας και να περιορίσουν την επιδείνωση του προβλήματος:
Η θεραπεία για τους κιρσούς και τις ευρυαγγείες συνήθως αναβάλεται για μετά την εγκυμοσύνη γιατί όπως είπαμε ένα μεγάλο μέρος μπορεί να εξαφανιστεί ή τουλάχιστον να μειωθεί μέσα στους πρώτους μήνες μετα τον τοκετό. Σε περίπτωση όμως που παραμείνουν και χρειαστούν αντιμετώπιση, τα καλά νέα είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι θεραπείες έχουν εξελιχθεί πολύ ώστε να έχουν και πολύ καλά αισθητικά αποτελέσματα και να γίνονται σχετικά ανώδυνα.
Ανάλογα με την περίπτωση και την έκταση του προβλήματος, μπορεί να χρειαστεί σκληροθεραπεία (έγχυση ειδικού σκληρυντικού υγρού), χειρουργική αφαίρεση της παθολογικής φλέβας ή ενδαυλιακή θεραπεία με Laser και ραδιοσυχνότητα.
Νίκος Παρασκευάς, Αγγειοχειρουργός
Ancien Chef de Clinique des Hôpitaux de Paris
protothema.gr