Στις 11 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος γιορτάζουν. Αν όμως θέλετε τη γνώμη μου, τα παιδιά όλου του κόσμου θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα.
Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται "έξυπνοι" καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Είναι μια σημαντική ημέρα που όλοι μας μικροί και μεγάλοι καλό είναι να την γνωρίζουμε για να μας υπενθυμίζει πως και τα παιδιά αξίζουν πολλά γιατί είναι και αυτά σημαντικά στη ζωή.
Χάρη στα παιδιά χτίζεται το μέλλον μας η παροχή φροντίδας και η αγάπη είναι τα βασικά θεμέλια για ένα παιδί. Το παιδί έχει ανάγκη την αγάπη από τα δικά του άτομα. Το παιδί χωρίς αγάπη, δεν μπορεί να κάνει όνειρα άρα δεν μπορεί να φτάσει αυτό που μπορεί να κατορθώσει ένα παιδί που δέχεται πραγματική αγάπη.
Τα παιδιά πρέπει καθημερινά να νιώθουν πως τα αγαπούν και όχι να απειλούνται από κάθε μορφής κακομεταχείριση.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να πηγαίνουν σχολείο, να γελούν, να παίζουν, να τρέφονται σωστά, να περιθάλπονται ιατροφαρμακευτικά, να έχουν ελευθερία σκέψης, να περνούν χρόνο με τους γονείς τους, να συναναστρέφονται με άλλα παιδιά.
Τι πιο όμορφο στη ζωή από το χαμόγελο ενός παιδιού. Αυτό μας δίνει την ελπίδα και την αισιοδοξία να νιώθουμε και εμείς καλά.
«Όλα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο» είχε γράψει και στο ημερολόγιο του ο μικρός μας ιδρυτής ο Ανδρέας.
Σήμερα, παρά την επικύρωση της Σύμβασης (1992 Ν. 2101) από το ελληνικό κράτος, καταγράφονται καθημερινά παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών. Οι περιοχές στις οποίες παρατηρούνται οι παραβιάσεις αυτές αφορούν στηνεκπαίδευση, την υγεία, τον ελεύθερο χρόνο, την προστασία από την εκμετάλλευση, την κακοποίηση και την παραμέληση, την πρόσβαση στην πληροφόρηση καθώς και σε κάθε δικαίωμα κοινωνικής προστασίας.
Σε περιπτώσεις όπως αυτές των παιδιών που βρίσκονται σε κίνδυνο, οι καταπατήσεις των δικαιωμάτων τους είναι περισσότερο έντονες καθώς τα παιδιά αυτά στερούνται την ίδια την παιδικότητα και κάθε δυνατότητα για ανάπτυξη της προσωπικότητας τους και για ομαλή κοινωνική ένταξη. Τέτοιες περιπτώσεις αφορούν σε παιδιά που:
- ζουν και/ή εργάζονται στο δρόμο
- υφίστανται βία, κακοποίηση, παραμέληση, εγκατάλειψη
- είναι θύματα εμπορίας (trafficking)
- είναι ασυνόδευτα
Μέσα στην οικογένεια, οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών συχνά σχετίζονται με τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες, τον αναλφαβητισμό και τη μη επαρκή εκπαίδευση των γονιών.
Στο σχολικό περιβάλλον ένα παράδειγμα παραβίασης των δικαιωμάτων του παιδιού αποτελούν τα φαινόμενα σχολικής βίας και σχολικού εκφοβισμού ή θυματοποίησης. Το σχολείο ως θεσμός και ο εκπαιδευτικός, ως ο βασικότερος εκπρόσωπός του, βρίσκονται σε ένα περιβάλλον καθημερινής πρόκλησης, όπου τα δικαιώματα του παιδιού δοκιμάζονται διαρκώς.
Μέσα στον κοινωνικό ιστό, τα παιδιά έρχονται συνεχώς αντιμέτωπα με τα αυξανόμενα προβλήματα που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση. Με την αυξανόμενη ανεργία των γονέων, την οικονομική ανέχεια που πλήττει όλο και περισσότερες οικογένειες και τις συνεχώς επαπειλούμενες μειώσεις στην ελεύθερη πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά, διακυβεύονται πλέον καθημερινά σημαντικά δικαιώματα όπως ενδεικτικά:
-Το δικαίωμα των παιδιών να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει τα αναγκαία υλικά αγαθά (στέγη, ρούχα, τροφή) και διασφαλίζει τη σωματική, νοητική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη.
-Το δικαίωμα στην ιατρική περίθαλψη (εμβολιασμοί, νοσηλεία)
Η ατομική και συλλογική δράση και η εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση στα ανθρώπινα δικαιώματα σε κάθε περίπτωση μπορούν να δράσουν καταλυτικά για την προαγωγή μιας κοινωνίας που λειτουργεί με τις αρχές του σεβασμού, της ισότητας, της αποδοχής και της αλληλεγγύης. Ταυτόχρονα υπογραμμίζεται και η ανάγκη ανάληψης ευθύνης και πρωτοβουλιών από το ίδιο το κράτος μέσα από στοχευμένες δράσεις.
Τα παιδιά καλό είναι βέβαια να γιορτάζουν κάθε μέρα και να μην τα θυμόμαστε μόνο αυτή την ημέρα. Ας ελπίσουμε λοιπόν όλοι εμείς πως δεν θα υπάρχει από εδώ και πέρα καμία διάκριση στα δικαιώματα των παιδιών.
Τα παιδιά καλό είναι βέβαια να γιορτάζουν κάθε μέρα και να μην τα θυμόμαστε μόνο αυτή την ημέρα. Ας ελπίσουμε λοιπόν όλοι εμείς πως δεν θα υπάρχει από εδώ και πέρα καμία διάκριση στα δικαιώματα των παιδιών.