Κατά αρχή θα πρέπει να δώσουμε τον ορισμό της ρινίτιδας. Ρινίτιδα λοιπόν είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου της μύτης. Ο βλεννογόνος είναι μια πολύ λεπτή μεμβράνη που καλύπτει το εσωτερικό της μύτης.
Η μύτη δεν αποτελεί ένα απλό διακοσμητικό μέρος του ανθρωπίνου σώματος. Έχει να επιτελέσει πολλούς σκοπούς. Οι πιο κύριοι είναι οι εξής δύο:
1. Τα τριχίδια που βρίσκονται στην εσωτερική πλευρά της μύτης παγιδεύουν οτιδήποτε προσπαθήσει να εισχωρήσει στο ανθρώπινο σώμα από το σημείο αυτό.
2. Ζεσταίνει τον αέρα που εισπνέουμε έτσι ώστε να φτάσει στους πνεύμονες στην κατάλληλη θερμοκρασία.
Τι είναι αλλεργική ρινίτιδα;
Κατά αρχή θα πρέπει να δώσουμε τον ορισμό της ρινίτιδας. Ρινίτιδα λοιπόν είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου της μύτης. Ο βλεννογόνος είναι μια πολύ λεπτή μεμβράνη που καλύπτει το εσωτερικό της μύτης. Η φλεγμονή μπορεί να είναι αποτέλεσμα προσβολής του βλεννογόνου από κάποιο μικρόβιο ή ιό, αποτέλεσμα τραυματισμού του ή αποτέλεσμα επαφής του βλεννογόνου με κάποια ουσία στην οποία είναι «αλλεργικός». Οι ουσίες αυτές λέγονται αλλεργιογόνα. Αλλεργική ρινίτιδα λοιπόν είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου της μύτης επειδή ήρθε σε επαφή με κάποιο αλλεργιογόνο του περιβάλλοντος. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι εποχιακή (συνήθως περίοδος ανθοφορίας) ή χρόνια (ολόχρονα).
Ποια είναι τα πιο συχνά αλλεργιογόνα;
1. Γύρις δένδρων.
2. Γρασίδι.
3. Τριχίδια ζώων.
4. Ακάρεα.
Πώς παρουσιάζεται η αλλεργική ρινίτιδα;
Τα αγόρια έχουν διπλάσια πιθανότητα να παρουσιάσουν αλλεργική ρινίτιδα. Η μέση ηλικία των ασθενών είναι 10 χρονών. Τα συμπτώματα μοιάζουν πολύ με αυτά του κοινού κρυολογήματος. Έτσι την πρώτη φορά που το παιδί θα προσβληθεί από την αλλεργική ρινίτιδα, εσείς και το πιο πιθανό καιο γιατρός σας θα νομίσετε ότι το παιδί κρυολόγησε. Όταν όμως τα συμπτώματα θα επιμείνουν, τότε ο γιατρός σας θα υποψιαστεί την αλλεργική ρινίτιδα και αφού θέσει την διάγνωση θα χορηγήσει την κατάλληλη αγωγή. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι τα εξής:
1. Έντονη ρινική καταρροή και συμφόρηση με αποτέλεσμα το βούλωμα της μύτης. Η κλειστή μύτη δεν αφήνει το παιδί να κοιμηθεί καλά, με αποτέλεσμα την επομένη να έχει αδυναμία συγκέντρωσης και ανορεξία. Επίσης, η κλειστή μύτη μπορεί να οδηγήσει και στην απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας (σωλήνας που ενώνει το αυτί με την μύτη) με αποτέλσμα την πρόκληση μολύνσεων του αυτιού και πιθανόν προβλήματα ακοής. Επίσης, επειδή το παιδί υποχρεώνεται να αναπνέει από το στόμα μακροπρόθεσμα μπορεί να δημιουργηθούν ορθοδοντικές ανωμαλίες.
2. Συχνά φταρνίσματα.
3. Φαγούρα στον «ουρανίσκο» του στόματος.
4. Πολύ συχνά το παιδί ακουμπά την παλάμη του χεριού του στην άκρη της μύτης και την πιέζει επειδή τον φαγουρίζει. Είναι ο λεγόμενος «αλλεργικός χαιρετισμός».
5. Πολύ συχνά συνοδεύεται και με καταρροή από τα μάτια.
6. Κεφαλόπονος
Πώς διαγιγνώσκεται;
Δεν υπάρχει κάποια εξέταση που θα θέσει με σιγουριά την διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας. Ο γιατρός θα θέσει την διάγνωση από το ιστορικό και την εξέταση του παιδιού. Πιθανό να ζητήσει κάποιες εξετάσεις, όπως η μελέτη του εκκρίματος της μύτης. Σε περίπτωση αλλεργικής ρινίτιδας υπάρχουν στο έκριμμα αυτό πολλά ηωσινόφιλα, κύτταρα που βρίσκονται σε περίπτωση αλλεργίας.
Όταν τεθεί η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να γίνουν δερματικά τεστ για να ανακαλύψετε πιθανόν τα αλλεργιογόνα που ενοχλούν το παιδί σας.
Πώς θεραπεύεται;
Ο καλύτερος τρόπος θεραπείας είναι η αποφυγή του παράγοντα που προκαλεί την αλλεργία. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων όμως, δεν ξέρουμε ποιος είναι ο παράγοντας αυτός ή είναι ανέφικτη η αποφυγή του. Άρα το παιδί χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή. Η φαρμακευτική αγωγή δεν θεραπεύει την αρρώστια αλλά ανακουφίζει τον άρρωστο από τα συμπτώματα.
1. Τοπική αγωγή. Τοποθετείται στην μύτη του αρρώστου κάποιο φάρμακο. Υπάρχουν ουσιαστικά δυο κατηγορίες φαρμάκων για τοπική χρήση, τα αντιϊσταμινικά και τα κορτιζονούχα. Κυκλοφορούν στο εμπόριο πολλά τέτοια σκευάσματα και η επιλογή ανήκει στο γιατρό του παιδιού.
2. Από το στόμα. Από το στόμα δίνονται αντιϊσταμινικά. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες αντιϊσταμινικών και τα νεώτερα αντιισταμινικά προκαλούν λιγότερη υπνηλία σε σχέση με τα παλαιότερα. Συνήθως η υπνηλία υποχωρεί μετά από την 5-6η μέρα χορήγησης του φαρμάκου.Επίσης ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει αποσυμφορητικά της μύτης είτε από το στόμα είτε τοπικά.
Για την αντιμετώπιση της εποχιακής αλλεργικής ρινίτιδας (οφείλεται κυρίως σε γύρη και εμφανίζεται κυρίως κατά την περίοδο της ανθοφορίας) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα φάρμακο που λέγεται χρωμογλυκονικό. Το φάρμακο τούτο χρησιμοποιείται τοπικά.
3. Απευαισθητοποίηση. Σε πολύ δύσκολα περιστατικά μπορεί ο γιατρός σας να σας εισηγηθεί αυτή τη θεραπεία. Στη θεραπεία αυτή, εισάγεται σταδιακά σε πολύ μικρές ποσότητες το αλλεργιογόνο, που ενοχοποιήθηκε για την πρόκληση της αρρώστιας στο παιδί σας, σε πολύ μικρές ποσότητες που σιγά-σιγά αυξάνονται μέχρι που ο οργανισμός του παιδιού να το συνηθίσει. Η μέθοδος αυτή μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές γι αυτό και δε συνιστάται σε μικρά παιδιά ή σε ήπιες μορφές αλλεργικής ρινίτιδας.
Μπορεί το παιδί να σταματήσει να έχει αλλεργική ρινίτιδα;
Αν το παιδί συνεχίσει να έχει την αρρώστια μέχρι την ενηλικίωση του,το πιο πιθανό είναι να την έχει για ολόκληρη τη ζωή του. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσες πιθανότητες έχει να ξεφύγει από την αρρώστια.
ΠΗΓΗ:paidiatros.com