Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου δύο (ο διαβήτης δηλαδή που δεν απαιτεί χορήγηση ινσουλίνης από την έναρξή του), είναι μία επικίνδυνη νόσος, που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις λόγω της υψηλής και αυξανόμενης συχνότητάς της.
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου δύο (ο διαβήτης δηλαδή που δεν απαιτεί χορήγηση ινσουλίνης από την έναρξή του), είναι μία επικίνδυνη νόσος, που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις λόγω της υψηλής και αυξανόμενης συχνότητάς της.
Ο διαβήτης τύπου 2, δεν χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια στην έκκριση της ινσουλίνης, αλλά από διαταραχή του μεταβολισμού των ιστών κατά την οποία οι ιστοί παρουσιάζουν μειωμένη ευαισθησία στην εκκρινόμενη ινσουλίνη και υπερβολική παραγωγή «ζαχάρου».
Η σοβαρότητα του διαβήτη συνδέεται τόσο με την απουσία συμπτωμάτων στα αρχικά στάδια με αποτέλεσμα την καθυστερημένη διάγνωση και ιατρική παρέμβαση σε πολλές περιπτώσεις, όσο και με την τοξική δράση του ανώμαλου μεταβολισμού σε πολλά ζωτικά όργανα ( νεφρός, καρδιά, ανδρικό γεννητικό σύστημα, νεύρα, αγγεία, οφθαλμός, δέρμα, ανοσοποιητικό) με αποτέλεσμα την πρόωρη γήρανσή τους και την σημαντική ανεπάρκειά τους.
Ο διαβήτης τύπου 2 έχει σημαντικό γενετικό υπόστρωμα. Στην περίπτωση προσβεβλημένου μονοωογενούς διδύμου, η πιθανότητα προσβολής του αδελφού που προέρχεται από το ίδιο ωάριο, είναι σύμφωνα με ορισμένες μελέτες 90%. Η πιθανότητα ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 είναι υψηλή εάν υπάρχουν και άλλα προσβεβλημένα μέλη στην ίδια οικογένεια. Ο ρόλος κληρονομούμενων παραγόντων που σχετίζονται με την αντίσταση των ιστών στην δράση της ινσουλίνης, είναι σημαντικός.
Τα παραπάνω δεδομένα επιβάλλουν την τήρηση ορισμένων βασικών μέτρων πρόληψης από τα άτομα που έχουν σχετική κληρονομικότητα. Συγκεκριμένα:
1. Η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους είναι σημαντική γιατί ελαττώνει σύμφωνα με μελέτες την αντίσταση του σώματος στην ινσουλίνη και μειώνει την πιθανότητα εκδήλωσης της νοσηρής προδιάθεσης.
2. Η συστηματική άσκηση, ομαλοποιεί συνολικά το μεταβολισμό.
3. Η αποφυγή κατάχρησης κορεσμένων ζωικών λιπαρών, γλυκών και αλκοόλ και η κατανάλωση πράσινων λαχανικών είναι χρήσιμα επιπρόσθετα μέτρα.
4. Η σωστή ετήσια παθολογική εξέταση, είναι ζωτικής σημασίας στην περίπτωση ατόμων με θετική κληρονομικότητα για διαβήτη. Κατά την διάρκειά της δεν εντοπίζεται μόνο πρώιμα ο διαβήτης με την παραγγελία εργαστηριακών ελέγχων, αλλά εντοπίζονται και θεραπεύονται οργανικά σύνδρομα, που αποτελούν «προθάλαμοι» του διαβήτη (π.χ. ελαττωμένη ανοχή γλυκόζης, μεταβολικό σύνδρομο), ιδιαίτερα συχνά σε άτομα με σχετική κληρονομικότητα. Επίσης τίθενται συγκεκριμένα όρια επιτρεπόμενου σωματικού βάρους.
ΠΗΓΗ:healthierworld.gr