Η θυροξίνη που χορηγείται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του θυρεοειδούς αδένα ενδεχομένως να αυξάνει τον κίνδυνο οστικού κατάγματος στους ηλικιωμένους, προειδοποιούν Καναδοί ερευνητές.
Η θυροξίνη που χορηγείται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του θυρεοειδούς αδένα ενδεχομένως να αυξάνει τον κίνδυνο οστικού κατάγματος στους ηλικιωμένους, προειδοποιούν Καναδοί ερευνητές.
Η συνθετική εκδοχή της ορμόνης χορηγείται σε άτομα των οποίων ο θυρεοειδής αδένας παράγει ελάχιστες ποσότητες της. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου British Medical Journal, η υπερδοσολογία θυροξίνης ενισχύει τον κίνδυνο οστικού κατάγματος και ενδεχομένως η δοσολογία να πρέπει να μειωθεί καθώς οι πάσχοντες μεγαλώνουν.
Έχει υπολογιστεί ότι το 20% των ηλικιωμένων ακολουθούν μακροχρόνια θεραπεία για τον υποθυρεοειδισμό. Υποτίθεται ότι οι ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σε ετήσιους ιατρικούς ελέγχους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι λαμβάνουν την κατάλληλη δοσολογία θυροξίνης, ωστόσο οι περισσότεροι ηλικιωμένοι δεν ελέγχονται επαρκώς.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εκδήλωση του αντίθετου προβλήματος, τον υπερθυρεοειδισμό (από την υπερδοσολογία θυροξίνης), αυξάνοντας τον κίνδυνο οστικού κατάγματος, ειδικά για τις ηλικιωμένες γυναίκες.
Οι ερευνητές του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Γυναικείου Κολεγίου του Τορόντο στον Καναδά, μελέτησαν στοιχεία για 213.500 άτομα, 70 ετών και άνω που είχαν τουλάχιστον μία ιατρική συνταγή για λεβοθυροξίνη (συνθετική εκδοχή της θυροξίνης), την περίοδο 2002-2007.
Οι συμμετέχοντες είχαν χωριστεί σε ομάδες: σ’ αυτούς που έπαιρναν το σκεύασμα, σ’ αυτούς που είχαν σταματήσει τη χρήση του μεταξύ 15 και 180 ημερών πριν την μελέτη και σ’ εκείνους που είχαν διακόψει τη λήψη περισσότερες από 180 ημέρες πριν την έναρξη της μελέτης.
Λίγο πάνω από το 10% (22.236 άτομα) είχε υποστεί τουλάχιστον ένα κάταγμα κατά την διάρκεια της μελέτης. Όσοι έπαιρναν θυροξίνη ή είχαν πρόσφατα σταματήσει τη χρήση της διέτρεχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο να υποστούν οστικό κάταγμα.
Στο άρθρο που δημοσιεύουν οι συντάκτες της μελέτης με επικεφαλής την Δρ Λορρέιν Λιπσκομπ σημειώνεται ότι «τα επίπεδα του φαρμάκου θα πρέπει να παρακολουθούνται στενότερα, στον ευπαθή αυτό πληθυσμό ασθενών.»
Στο ίδιο τεύχος ο Δρ Γκράχαμ Λις από το Νοσοκομείο «Ninewells» του Ντάντι σημειώνει ότι η ιδανική δόση θυροξίνης διαφέρει ανάλογα την ηλικία και ειδικά για τους ηλικιωμένους θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλή.
«Έχουν περάσει 120 χρόνια από την πρώτη περιγραφή των επιπτώσεων της θυροξίνης στα οστά, ωστόσο η έρευνα σε αυτό το επιστημονικό πεδίο είναι ελλειμματική», σημειώνει.
health.in.gr