Ο περιορισμός του χρόνου που περνά το παιδί μπροστά στην τηλεόραση ή παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια, ελάχιστα βοηθά στην απώλεια των περιττών κιλών, σύμφωνα με καναδική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine.
Ο περιορισμός του χρόνου που περνά το παιδί μπροστά στην τηλεόραση ή παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια, ελάχιστα βοηθά στην απώλεια των περιττών κιλών, σύμφωνα με καναδική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine.
Οι παρεμβάσεις για τη μείωση του συνολικού χρόνου τηλεθέασης, περιλαμβανομένης της ατομικής και οικογενειακής συμβουλευτικής, της αυτόματης παρακολούθησης του χρόνου τηλεθέασης και της διδακτικής ύλης του σχολείου, αποδεικνύονται αναποτελεσματικές, σύμφωνα με την Δρ Κάθριν Μπιρκεν από το Ερευνητικό Ινστιτούτο του Νοσοκομείου Αρρώστων Παίδων του Τορόντο.
Στην μελέτη η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της επανεξέτασαν στοιχεία από 13 έρευνες που είχαν συμπεριλάβει περισσότερα από 3.000 παιδιά. Οι μέθοδοι που εξετάστηκαν ήταν ανεπαρκείς στο να βοηθήσουν τα παιδιά να χάσουν βάρος ή να παρακολουθούν λιγότερη τηλεόραση. «Η παχυσαρκία είναι περίπλοκη και δεν μπορεί να επιλυθεί με μια μεμονωμένη παρέμβαση», εξηγεί η Δρ Μπιρκεν.
Οι επιστήμονες αρκετές δεκαετίες προσπαθούν να αφυπνίσουν το κοινό για τις επιπτώσεις που έχει η πολύωρη παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων στην υγεία των παιδιών. Αρχικά το βάρος είχε δοθεί στον περιορισμό της βίας και του σεξουαλικού περιεχομένων των τηλεοπτικών προγραμμάτων, αλλά εσχάτως το βάρος έχει πέσει στην επίπτωση που συνεπάγεται η σωματική αδράνεια εξαιτίας της τηλεόρασης.
Στην καναδική μελέτη διαπιστώνεται ότι ορισμένες παρεμβάσεις έχουν επιτυχία στα πολύ μικρά παιδιά, δηλαδή παιδιά προσχολικής ηλικίας που μείωσαν στο μισό τον εβδομαδιαίο χρόνο παρακολούθησης τηλεόρασης.
Ο Δρ Ρομπερτ Κλεσγκες από το Κέντρο Επιστήμης της Υγείας του Πανεπιστημίου του Τενεσί που δεν συμμετείχε στην έρευνα σχολιάζει ότι «το φαγητό λειτουργεί ως ανταμοιβή. Το ίδιο ισχύει και για την τηλεόραση. Επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι παρεμβάσεις που στοχεύουν σε δύο αγαπημένες ασχολίες των παιδιών, δεν έχουν αποτέλεσμα.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παρεμβάσεις που εξετάστηκαν στην καναδική μελέτη, διαρκούσαν έναν έως και 24 μήνες και ποίκιλαν, γεγονός που εξηγεί γιατί τελικά ήταν αναποτελεσματικές.
Οι γονείς αυτό πρέπει να κάνουν είναι να κλείσουν την τηλεόραση κατά τη διάρκεια των γευμάτων και να ενθαρρύνουν τα παιδιά να πάρουν μέρος σε δραστηριότητες εκτός σπιτιού ή να ασχοληθούν με αθλήματα που θα τα ενεργοποιήσουν σωματικά και πνευματικά.
ΠΗΓΗ:health.in.gr