Πριν από λίγες εβδομάδες δόθηκε στη δημοσιότητα μία νέα μελέτη που έδειξε πως ένα από τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία αμβλύνει σημαντικά τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Περίπου την ίδια περίοδο μία άλλη μελέτη συσχέτισε τα φάρμακα της στυτικής δυσλειτουργίας με την αιφνίδια απώλεια της ακοής σε μερικούς άντρες.
Πριν από λίγες εβδομάδες δόθηκε στη δημοσιότητα μία νέα μελέτη που έδειξε πως ένα από τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία αμβλύνει σημαντικά τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Περίπου την ίδια περίοδο μία άλλη μελέτη συσχέτισε τα φάρμακα της στυτικής δυσλειτουργίας με την αιφνίδια απώλεια της ακοής σε μερικούς άντρες.
Το φάρμακο είναι η σιλδεναφίλη – το μπλε χαπάκι που κυκλοφόρησε πριν από 13 χρόνια και έφερε τα πάνω - κάτω στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας, βοηθώντας επιπλέον τους άντρες να μιλήσουν για ένα από τα πιο καλά κρυμμένα προβλήματά τους.
Η πρώτη μελέτη πραγματοποιήθηκε σε πειραματόζωα από επιστήμονες του Universitat Autonoma της Βαρκελώνης. Οπως έγραψαν στην επιθεώρηση «Acta Neuropathologica», έπειτα από οκτώ μέρες θεραπείας, η σιλδεναφίλη προκάλεσε πλήρη υποστροφή των συμπτωμάτων στα μισά από τα ζώα, οδηγώντας στην ουσία στην πλήρη ανάρρωσή τους. Τώρα οι ερευνητές προγραμματίζουν μελέτες σε ασθενείς, πιστεύοντας πως θα αποκομίσουν τα ίδια οφέλη.
Η δεύτερη μελέτη πραγματοποιήθηκε από βρετανούς επιστήμονες και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «The Laryngoscope». Οπως έδειξε, από τα δεκάδες εκατομμύρια των ασθενών που έχουν πάρει φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία (σιλδεναφίλη, ταδαλαφίλη ή βαρδεναφίλη), 47 άτομα σε Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική, Αυστραλία και Ανατολική Ασία παρουσίασαν σοβαρή απώλεια της ακοής.
Στο 88% των περιπτώσεων το πρόβλημα εντοπίστηκε στο ένα αυτί, στα δύο τρίτα εκδηλώθηκε μέσα στο πρώτο 24ωρο από τη λήψη των φαρμάκων, ενώ σε μία στις τρεις περιπτώσεις η βλάβη ήταν μη αναστρέψιμη. Οι ερευνητές πρόσθεσαν πως υπάρχουν υπόνοιες (αλλά τα στοιχεία είναι ελλιπή) και για άλλα 240 περιστατικά, ενώ διευκρίνισαν πως η συσχέτισή τους δεν αποδεικνύει σχέση αιτίας - αποτελέσματος.
Μισό εκατομμύριο στην Ελλάδα
Η στυτική δυσλειτουργία είναι πάρα πολύ συνηθισμένη. Στις ηλικίες κάτω των 40 ετών την αντιμετωπίζει ένας στους 20 άντρες, στις ηλικίες 40-60 ετών ένας στους δέκα, ενώ στις ηλικίες άνω των 60 ετών ένας στους πέντε άντρες.
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως οι πάσχοντες στη χώρα μας πρέπει να υπερβαίνουν τους 500.000 κατά τον κ. Δημήτρη Χατζηχρήστου, καθηγητή Ουρολογίας- Ανδρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Τα αίτιά της συχνά είναι ψυχολογικά στους νέους άντρες που αρχίζουν τη σεξουαλική τους ζωή, ενώ στις μεγάλες ηλικίες η αιτία συνήθως είναι κάποιο οργανικό πρόβλημα. Από τα οργανικά προβλήματα, τα πιο συνηθισμένα είναι τα αγγειακά: ευθύνονται για το 70% των κρουσμάτων στυτικής δυσλειτουργίας οργανικής αιτιολογίας. Μάλιστα, «μια κακής ποιότητας στύση μπορεί να είναι ένδειξη προβλήματος στην καρδιά», τονίζει ο κ. Χατζηχρήστου.
Τα φάρμακα για τη στύση προορίζονται ακριβώς για τη στυτική δυσλειτουργία αγγειακής αιτιολογίας, καθώς δρουν διεγείροντας τη ροή αίματος στο πέος.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πωλήσεων, από τα ελληνικά φαρμακεία (και όχι μέσω Ιντερνετ), κάθε μήνα διατίθενται περίπου 400.000 χάπια για τη στυτική δυσλειτουργία.
«Η πιο συνηθισμένη συσκευασία είναι αυτή των 4 δισκίων, γι’ αυτό και υπολογίζουμε ότι πάνω από 100.000 Ελληνες χρησιμοποιούν κάποιο από τα φάρμακα για τη στύση», εξηγεί ο κ. Χατζηχρήστου. «Ωστόσο, πολλοί τα χρησιμοποιούν στο πλαίσιο ενός lifestyle, δηλαδή για λόγους επιδόσεων και μόνο. Αυτό είναι κατάχρηση που γίνεται κυρίως για λόγους προσωπικής ανασφάλειας. Είναι όμως επιβλαβές για το σώμα μας να παίρνουμε φάρμακα χωρίς λόγο και συνταγή γιατρού».
Τα φάρμακα της στύσης είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στο 60%-70% των περιπτώσεων, ενώ το γεγονός ότι από το 1998 έως σήμερα τα έχουν χρησιμοποιήσει παγκοσμίως περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άντρες, «σημαίνει ότι έχουμε τεράστια εμπειρία για την ασφάλειά τους και πλέον είναι δεδομένο ότι και τα τρία είναι εξίσου ασφαλή», προσθέτει. «Μάλιστα έπειτα από τόσα έτη κυκλοφορίας, η μόνη απόλυτη αντένδειξη είναι η συγχορήγηση με τα νιτρώδη – τα γνωστά φάρμακα για τη στηθάγχη».
Διαφορές
Η σιλδεναφίλη, η ταδαλαφίλη και η βαρδεναφίλη πρέπει να λαμβάνονται 1-2 ώρες πριν από τη σεξουαλική επαφή. Αν και είναι εξίσου αποτελεσματικά και ασφαλή, έχουν ορισμένες διαφορές:
* Η ταδαλαφίλη και η νέα μορφή βαρδεναφίλης (διαλύεται στο στόμα) δεν επηρεάζονται από τη λήψη τροφής.
* Η ταδαλαφίλη διαρκεί 36 ώρες, ενώ τα άλλα δύο σκευάσματα 8-12 ώρες.
«Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι η ταδαλαφίλη διατίθεται και σε ημερήσια χορήγηση μικρής δόσης 5 mg για όσους έχουν συχνές επαφές και δεν μπορούν να προγραμματίζουν», επισημαίνει ο κ. Χατζηχρήστου. «Επιπλέον, η μορφή αυτή είναι σε δοκιμασία έγκρισης για να χορηγείται και σε ασθενείς με προβλήματα ούρησης λόγω υπερτροφίας προστάτη, αφού τα φάρμακα για τη στύση έχουν δείξει ότι βελτιώνουν σημαντικά και την ούρηση».
Αλλες λύσεις
Εάν ένας ασθενής δεν ανταποκριθεί στα φάρμακα για τη στύση, υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις, όπως οι ενδοπεϊκές ενέσεις και οι πεϊκές προθέσεις.
«Οι ενδοπεϊκές ενέσεις γίνονται με λεπτή σύριγγα, όπως αυτή της ινσουλίνης», εξηγεί ο καθηγητής. «Με αυτή γίνεται έγχυση ειδικού φαρμάκου στο πέος και το αποτέλεσμα γίνεται εμφανές μέσα σε 10 λεπτά, αναλόγως με τη δόση. Οι ενέσεις χρησιμοποιούνται από το 1985, συνεπώς είναι μια θεραπεία δοκιμασμένη και με λίγες επιπλοκές, εφόσον γίνει σωστή ρύθμιση της δόσης από έμπειρο ουρολόγο».
Οι πεϊκές προθέσεις επίσης χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια, αλλά πλέον έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ τεχνολογικά, ώστε προσφέρονται με εγγύηση εφόρου ζωής. Οι προθέσεις τοποθετούνται χειρουργικά, με τομή η οποία μετά δεν φαίνεται, και επιτρέπουν στον ασθενή τη μηχανική ενεργοποίηση όποτε και για όσο χρόνο θέλει, κατά τον κ. Χατζηχρήστου.
Υπάρχουν επίσης διάφορα φυτικά σκευάσματα τα οποία διαφημίζονται ως φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία, αλλά επειδή δεν ελέγχονται ούτε απαιτούνται μεγάλες μελέτες πριν κυκλοφορήσουν (σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τα φάρμακα), «δεν γνωρίζουμε τι περιέχουν ή αν αυτά που γράφουν ως συστατικά ισχύουν, οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αποτελεσματικά ούτε αν είναι ασφαλή», προσθέτει.
Ιδιαίτερα επικίνδυνες, κατά τον κ. Χατζηχρήστου, είναι οι αγορές φαρμάκων (φυσικών ή μη) μέσω Ιντερνετ, καθώς «έχει αποδειχθεί ότι πολλά από αυτά περιέχουν ουσίες τοξικές για τον άνθρωπο, παρ’ ότι συχνά οι συσκευασίες τους είναι ίδιες με αυτές των επίσημων φαρμάκων. Αυτό ώθησε και την Ευρωπαϊκή Ενωση να εκδώσει ειδική οδηγία για τον κίνδυνο προμήθειας φαρμάκων από το Διαδίκτυο».
Κρουστικά κύματα
Οταν η στυτική δυσλειτουργία οφείλεται σε αγγειακά αίτια, μπορεί να γίνει και θεραπεία με κρουστικά κύματα, η οποία διορθώνει το αγγειακό πρόβλημα.
«Η στυτική δυσλειτουργία αγγειακής αιτιολογίας οφείλεται σε μείωση της ροής του αίματος στα σηραγγώδη σωμάτια του πέους», εξηγεί ο κ. Χατζηχρήστου. «Με τα κρουστικά κύματα αυτό θεραπεύεται, καθώς τα κύματα προκαλούν επαναγγείωση του πέους».
Τα κρουστικά κύματα είναι ηλεκτροϋδραυλικά κύματα, παρόμοια με τα κύματα που χρησιμοποιούνται θεραπευτικά σε πολλές ιατρικές ειδικότητες, όπως στην ουρολογία, την ορθοπεδική, την καρδιολογία και την ωτορινολαρυγγολογία. Τα κύματα μεταφέρονται μη επεμβατικά και εντελώς ανώδυνα μέσω του δέρματος του πέους και επικεντρώνονται στην περιοχή-στόχο (σηραγγώδη σώματα του πέους) μέσω ειδικού κατόπτρου.
Η θεραπεία πραγματοποιείται με την απευθείας εξωτερική εφαρμογή στο πέος των κρουστικών κυμάτων και γίνεται σε 12 συνεδρίες των 30 λεπτών, σε διάστημα 9 εβδομάδων. Είναι εντελώς ανώδυνη, και το κυριότερο δεν έχει παρενέργειες, κατά τον καθηγητή.
«Στους ασθενείς που υποβλήθηκαν στη θεραπεία παρατηρήθηκε αύξηση της αιματικής ροής στο πέος κατά 140%, ενώ 80% των ασθενών διακόπτουν τη λήψη φαρμάκων για τη στύση μετά τη θεραπεία, αφού δεν τα χρειάζονται πια», τονίζει.
Η διαφορά της θεραπείας αυτής με τα φάρμακα είναι ότι τα κρουστικά κύματα αντιμετωπίζουν την αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας (το αγγειακό πρόβλημα), ενώ τα φάρμακα αντιμετωπίζουν τη συνέπειά της (την κακή στύση).
ΠΗΓΗ:TA NEA Ένθετο Υγεία